https://motorrijder.be/de-motorkeuring-goedgekeurd
Er zat wat vertraging op, maar vanaf 1 januari 2023 is het dan toch zover: dan zijn motorfietsen in Vlaanderen onderworpen aan een technische keuring, meer bepaald motorfietsen boven de 125cc voor de tweedehandsverkoop en na een ongeval. Toch blijven er nog een hoop zaken onduidelijk en tasten ook de verzekeraars nog in het duister.
Zo informeerden we zelf naar de procedure als we dit weekend inderhaast nog een tweedehandsje zouden kopen om de technische keuring te ontlopen, maar tot midden 2023 wachten om die motor in te schrijven: moet die dan alsnog gekeurd worden om in het verkeer te brengen of niet? Niemand die het weet. Met andere woorden: een goeie twee weken voor de start van de motorfietskeuring hangt er nog steeds een pak mist over het thema.
Wat we wel weten: in het ‘Handboek motorfietskeuring’ van GOCA Vlaanderen staat uitgelegd wat er gekeurd zal worden en hoe dat zal gebeuren. In die 104 pagina’s tellende turf die duidelijk is afgeleid van het ‘Handboek autokeuring’ (waarom staat er anders nog een hoofdstukje in over de ontwasemingsinstallatie van de voorruit en wordt de lijst meegegeven van de ondernemingen die de nummerplaten voor de voorkant van het voertuig mogen maken?) vielen ons toch een aantal zaken op.
Geluid en emissie
Niet elke motor zal systematisch aan een geluidsmeting onderworpen worden. Pas als de inspecteur van mening is dat het geluidsniveau overschreden wordt, zal er een geluidstest uitgevoerd worden op een stilstaand voertuig. Bij motoren met een maximaal toerental van minder dan 5.000 tpm wordt het geluid getest op 75 % van het maximale toerental. Bij motoren met een maximaal toerental van meer dan 5.000 tpm wordt getest op 50 % van het maximale toerental.
Het geluid dat de motor mag produceren hangt af van het bouwjaar en de cilinderinhoud. Zo mag een tweewieler van meer dan 500cc die voor 1 januari 1983 ingeschreven werd 101 dB produceren, voor een 125cc’tje dat na 30 november 2017 werd ingeschreven ligt het maximum op 77 dB. Originele dempers worden dus best van onder het stof gehaald.
De emissies worden gemeten op alle motoren die na 1 mei 1976 werden ingeschreven, met uitzondering van tweetaktmotoren en – logisch – elektrische motoren. Worden eveneens vrijgesteld van de emissiemeting: ‘Voertuigen die uitgerust zijn met een uitlaat die de emissiemeting onmogelijk maakt omdat de meetsonde niet correct geplaatst kan worden.’ Als de uitlaatdemper niet origineel is én de emissiemeting onmogelijk maakt, dan leidt dat automatisch tot een ongeldige meting en een afkeuring van de motor. De meting wordt uitgevoerd bij stationair toerental, het motorblok moet minstens 55° warm zijn. Het is de inspecteur van het keuringsstation die het gashendel van de motor bedient.
Identificatie
Net zoals dat bij auto’s het geval is, zal voor de technische keuring eerst het voertuigidentificatienummer (VIN) gecontroleerd worden. Is dat niet aanwezig, onvindbaar of heringeslagen zonder attest van de fabrikant, dan wordt de motor sowieso niet gekeurd. Die circuitmotor zonder chassisnummer zal dus onderhands verkocht moeten worden, maar nooit meer ingeschreven kunnen worden…
Remmen
De remmen worden eerst visueel gecontroleerd, waarbij onder meer de staat van de remblokken en remleidingen beoordeeld worden. Er wordt gecheckt of de zuigers na een remactie wel terugkeren in de klauwen, ook de vrije slag van remhendel en rempedaal worden bekeken. Opmerkelijk: een rempedaal dat door slijtage te glad is geworden wordt als een groot mankement omschreven.
Van motoren die met een parkeerrem zijn uitgerust wordt ook die gecontroleerd. Een potentieel discussiepunt wordt artikel 1.1.21.c over de algemene beoordeling van de reminstallatie want ‘Herstellingen moeten gebeuren volgens de regels van de kunst’ is een nogal vage omschrijving. De efficiëntie van de remmen (en de eventueel aanwezige parkeerrem) wordt op een rollenrembank gemeten. Van het ABS wordt enkel gecontroleerd of alle onderdelen aanwezig zijn en in goede staat verkeren, de werking van het ABS wordt niet meegenomen in de test op de rollenbank.
Verlichting
De stand van de koplamp wordt gecontroleerd met één persoon zittend op de motor, het grootlicht en dimlicht moeten wit of geel licht uitstralen. Een achterlicht dat slecht bevestigd is, is een ‘aandachtspunt’. Een achterlicht met een ‘zeer groot risico dat het licht er afvalt’ is wel een groot gebrek. Richtingaanwijzers voor en achter zijn verplicht voor motoren die voor het eerst werden ingeschreven na 9 mei 2003, voor motoren die voor die datum voor het eerst werden ingeschreven zijn richtingaanwijzers toegelaten. De knipperlichten moeten tussen de 60 en 120 keer per minuut knipperen.
Bandwerk
Van de wielen worden de velgen gecontroleerd op scheuren of barsten en de lagers op speling. De wielmaat/velgmaat moet in overeenstemming zijn met het goedkeuringscertificaat, de handleiding en/of een attest van de fabrikant. Dat wordt interessant voor enduromotoren die tot supermoto zijn omgebouwd. De hoofdgroeven van de banden moeten een minimale profieldiepte van 1,6 mm hebben, de banden moeten in de juiste draairichting gemonteerd zijn.
Slijtage en accessoires
De inspecteur zal het frame en swingarm van de motor visueel beoordelen op structurele problemen, de uitlaat moet gekeurd zijn voor gebruik op de openbare weg en mag dus geen opschriften in de zin van ‘Track Use Only’ vertonen.
‘Lichte slijtage’ van de tandwielen van de aandrijving is een ‘aandachtspunt’, voor ‘zware slijtage’ van de tandwielen kan de motor afgekeurd worden. Wat dan wel het verschil is tussen ‘lichte’ en ‘zware’ slijtage, wordt echter niet specifiek omschreven.
Van accessoires die op de motor werden aangebracht wordt vooral bekeken in welke mate ze bij een ongeval de motorrijder en/of andere weggebruikers kunnen verwonden. Is je motor voorzien van twee zitplaatsen, dan moeten de handgrepen en voetsteunen voor de passagier aanwezig zijn. Met andere woorden, als je de voetsteunen en handgrepen van je zelfbouwmachine hebt weggegooid maar in theorie wel twee mensen kan vervoeren, heb je een probleempje.
Conclusie
Samengevat is onze indruk dat de motorkeuring enkel een probleem zal opleveren indien je een motor hebt zonder chassisnummer, en afhankelijk van z’n leeftijd of eerste inschrijving of alles erop zit dat erop moet zitten.
Dat de technische controle zich vooral toelegt op onderdelen als tandwielen en remmen lijkt ons op zich geen slecht idee, zowel na een ongeval als bij het verkopen. Dat je nu iets meer zekerheid hebt over een goed werkende motorfiets is als koper geen slechte zaak; maar we zouden op dit moment niet graag in de schoenen van de gemiddelde tweedehandsdealer willen staan, temeer gezien het aantal keuringstations (zie verder).
Wij zijn natuurlijk erg benieuwd hoe dat praktisch allemaal in z’n werk gaat en hebben dan ook geregeld dat we een motor voor keuring mogen aanbieden van zodra de keuringsstations operationeel zijn … al is onze afspraak intussen alweer uitgesteld omdat de apparatuur (twee weken voor de keuring daadwerkelijk van start gaat!) nog niet geleverd is. We komen hier dus nog op terug. Wanneer is echter een ander verhaal…
Praktisch: waar wordt er gekeurd?
Dit is wat we zelf op de website van GOCA Vlaanderen hebben kunnen vinden:
‘De motorfietskeuring zal plaatsvinden in ruim de helft van de keuringscentra, met een mooie geografische spreiding over heel Vlaanderen. Op 1 januari 2023 wordt gestart in Alken, Antwerpen-Deurne, As, Brakel, Brugge, Dendermonde, Diest, Diksmuide, Geel, Heist-op-den-Berg, Mechelen, Rotselaar, Wondelgem, Zellik en Zwevegem.
Vanuit klantgedrevenheid breiden de keuringsondernemingen dit gradueel verder uit naar Antwerpen-Noorderlaan, Eeklo, Hechtel-Eksel, Ieper, Kontich, Malle, Roeselare, Stekene, Tienen, Willebroek, Zemst en Zwijnaarde. Het is de ambitie om vanaf 1 maart 2023 operationeel te zijn in al deze keuringsstations. De motorfietskeuring zal steeds op afspraak gebeuren, via de website of via het callcenter van de keuringsondernemingen.’